Lekarz dobrze znający się na fizjologii rozrodu może często, po przeprowadzeniu szczegółowego wywiadu, określić potencjalną przyczynę niepłodności i ukierunkować odpowiednio postępowanie diagnostyczne.

A. Wywiad u pacjentki
Ustalenie danych dotyczących przebiegu ciąż, oraz ich zakończenia.

1. Poronienia samoistne, operacje położnicze, zabiegi przerwania ciąży mogą sugerować przyczynę niepłodności.
2. Niepłodność pierwotna (pacjentka nigdy nie była w ciąży) jest stanem potencjalnie gorzej rokującym niż niepłodność wtórna (wcześniejsze zajścia w ciążę).

B. Czy partner ma dzieci z innego związku?
Uzyskanie informacji dotyczących:

1. Liczby dotychczasowych związków partnerskich i małżeńskich.
2. Stosowanych metod antykoncepcyjnych (czas trwania oraz ich rodzaj).
3. Płodności poprzednich partnerów.
4. Czasu trwania obecnego związku oraz oczekiwania na dziecko.
5. Wcześniejszych prób leczenia niepłodności (postępowanie diagnostyczne).

C. Ogólny stan zdrowia

D. Miesiączkowanie

Brak miesiączki świadczy o zaburzeniach jajeczkowania. Podejrzenie endometriozy może sugerować pojawienie się bolesnego miesiączkowania. Należy ustalić, czy pacjentka odczuwa objawy świadczące o wystąpieniu dni płodnych (np. zmiany śluzu szyjkowego).

E. Życie seksualne.

W tej części wywiadu należy zapytać o częstość stosunków płciowych, stosowane pozycje, dolegliwości bólowe towarzyszące współżyciu seksualnemu.

F. Wywiad ginekologiczny koncentruje się na ustaleniu następujących danych:

Może być Pani zapytana o częstość badań ginekologicznych, kiedy było ostatnie, jaki był wynik badania cytologicznego. Czy była Pani operowana, czy przebywała pani stany zapalne jajników, czy było (jakie) leczenie w przeszłości. Częstość dotychczasowych badań ginekologicznych i stwierdzone w trakcie nich odchylenia od normy.

Data ostatniego badania ginekologicznego oraz wynik badania cytologicznego.

Inne użyteczne informacje mogące ułatwić rozpoznanie uzyskujemy pytając o:

1. Przebyte choroby przenoszone droga płciową, w tym zapalenie narządów miednicy.
2. Wynik badania laparoskopowego łącznie z drożnością jajowodów.
3. Występowanie mlekotoku.
4. Stosowanie wewnątrzmacicznych środków antykoncepcyjnych.
5. Przerwania ciąży – zastosowane metody oraz komplikacje po zabiegach.

Jakie i jak długo stosowała Pani leki i środki uspokajające, fenotiazyny i leki obniżające ciśnienie tętnicze, które może zaburzać jajeczkowanie?

Stosowanie antybiotyków może przemawiać za przebytymi zakażeniami dróg rodnych (stany zapalne szyjki macicy, macicy i otrzewnej miednicy). Wcześniejsze leczenie zaburzeń jajeczkowania preparatami stymulującymi owulację, zwłaszcza gdy nie przyniosło ono efektu, wskazuje na potrzebę poszukiwania innych niż zaburzenia owulacji przyczyn niepłodności.

Istotne są również informacje dotyczące dotychczasowego leczenia supresyjnego endometriozy.