HTZ jest bezpieczna i skuteczna dla kobiet, które rozpoczęły ją wcześniej, czyli przed 60. rokiem życia. Terapia ogranicza ryzyko pojawienia cukrzycy, miażdżycy, nadciśnienia. Jednak aby tak było, terapia hormonalna musi być dobierana indywidualnie, a pacjentka poddawana stałej kontroli lekarza ginekologa. Przeciętna kobieta wchodzi w okres menopauzy w wieku 51 lat, ostatnia miesiączka pojawia się między 45 a 55 rokiem życia.

Niezależnie kiedy przychodzi menopauza każda kobieta staje przed dylematem czy rozpocząć zastępczą terapię hormonalną. Wiele pacjentek obawia się hormonów w przekonaniu że przynoszą więcej strat niż korzyści, np. że sprzyjają nowotworom i chorobie zatorowo-zakrzepowej. Ale wnioski z badań tego nie potwierdzają. Stosowanie HTZ przed 60 rokiem życia hamuje a nawet cofa rozwój choroby wieńcowej, obniża poziom trójglicerydów we krwi oraz ogranicza ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2. Terapia ma tż wpływ na korzystne zmiany w lipidach obniżając całkowite stężenie cholesterolu i frakcji LDL, a podnosi stężenie HDL.

Zastosowanie terapii hormonalnej tuż po menopauzie nie zwiększa także zagrożenia udarem mózgu, jednak wprowadzenie jej po 60 roku życia może być jego przyczyną. HTZ zastosowane u pacjentek tuż po menopauzie nie zwiększa ryzyka raka piersi i raka endometrium pod warunkiem zastosowania preparatów estrogenowo-gestagenowych. Wiadomym jest że rak piersi nie jest uwarunkowany tylko terapią hormonalną, bowiem ogromne znaczenia mają tu też miesiączkowanie przed 11 rokiem życia, późne ciąże po 35 roku życia, otyłość, nadmierne picie alkoholu i dieta bogata w nasycone kwasy tłuszczowe.

HTZ ma także wpływ na ochronę przed osteoporozą, depresją okołomenopauzalną i rozwojem choroby Alzheimera. Reasumując zastosowanie terapii hormonalnej musi być dobierane indywidualnie i w odpowiednim wieku tuż po menopauzie. Zastosowanie HTZ po 60 roku życia zwiększa ryzyko występowania różnych chorób i jest już za późno na rozpoczęcie takiej terapii.